Ερυθρόλευκοι, ο Olli Kunnari και ο Ανδρέας Ανδρεάδης

O ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Σ.Φ.Π. ανακοινώνει ότι ολοκληρώθηκαν σήμερα οι μεταγραφές του Olli Kunnari και του Ανδρέα Ανδρεάδη. Ο διεθνής Φινλανδός ακραίος υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα βόλεϊ για ένα(1) χρόνο και ο διεθνής Έλληνας κεντρικός για δύο(2) χρόνια.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΝΙΚΗΤΡΙΑ TΟΥ MASTER ΑΘΗΝΑ ΔΗΛΑΒΕΡΗ

Είναι από τις αθλήτριες που κάθε προπονητής μπορεί να βασιστεί για να δημιουργήσει, αθλήτρια του συνόλου, αθλήτρια που μπορούν να βασιστούν πάνω της οι συναθλήτριες της.
Από τους χαρακτήρες και παίκτες αγωνιστές, με αστείρευτο ταλέντο.
Μετά την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο τουρνουά Masters - Beach Volley στην Κεραμωτή, με συμπαίκτρια την Κάταλιν Κις , η Αθηνά Δηλαβέρη μιλά στο http://greek-volley.blogspot.com/, για την καριέρα της, τα μελλοντικά της σχέδια και όχι μόνο.


-Καλημέρα Αθηνά…..Η σημερινή μέρα είναι ξεχωριστή για εσένα….
Καλημέρα...Ναι θα συμφωνήσω μαζί σας. Είναι μια μερική δικαίωση των κόπων μας. Και θέλω να πιστεύω πως είναι μόνο η αρχή …για φέτος…(γέλια…)

-Παρόλο που είστε καινούργιο ζευγάρι στη άμμο διακρίνεστε από μια σταθερότητα στις μέχρι τώρα εμφανίσεις σας.
Έτσι ακριβώς είναι. Όπως δήλωσα και μετά στην απονομή, αυτό το τουρνουά το θέλαμε πάρα πολύ. Είμαστε προπονημένες και σε πολύ κατάσταση. Λογικό είναι να υπάρχουν αυξομειώσεις στην αποδόσή μας, αλλά μην ξεχνάτε είμαστε ακόμα στην αρχή. Πιστεύω στην ομάδα μας και στην συμπαίκτρια μου. Έχει φοβερά προσόντα για να εξελιχθεί σε μία πολύ καλή παίκτρια. Θέλουμε περισσότερο χρόνο για να δουλέψουμε στην άμμο μαζί.

-Το μυστικό για την ομάδα σας πιο είναι;
Προσπαθούμε να έχουμε καθαρό μυαλό και υπομονή σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού και να μην κάνουμε λάθη, γιατί το γυναικείο Beach Volley κρίνεται πιο πολύ σε αυτό.

-Πότε ξεκίνησες και πώς προέκυψε το βόλεϊ στη ζωή σου;
Ήμουν αθλήτρια του στίβου και συγκεκριμένα του τετράθλου με πέντε χρόνια σκληρών προπονήσεων. Παίζοντας στο σχολείο με τις κολλητές μου, όμως πραγματικά λάτρεψα το βόλεϊ και αμέσως πήρα την μεγάλη απόφαση να σταματήσω τις άλλες αθλητικές μου δραστηριότητες.

-Πότε κατάλαβες ότι από χόμπι ίσως μπορέσει να εξελιχθεί ίσως σε επάγγελμα;
Ποτέ δεν το είδα σαν χόμπι, από την πρώτη στιγμή το είδα πολύ σοβαρά, όπως άλλωστε και ότι αποφασίζω να κάνω στη ζωή μου.

-Με βάση της προσωπικές σου φιλοδοξίες θεωρείς ότι είσαι σε καλό δρόμο ή θα μπορούσες να είχες κάνει και κάτι καλύτερο;
Ποτέ δεν είμαι ικανοποιημένη , πάντα στο μυαλό μου υπάρχει το καλύτερο και πρέπει να είμαι και προετοιμασμένη για αυτό.

-Έχοντας τελειώσει το πρωτάθλημα στη σάλα, θα έλεγες ότι είσαι ικανοποιημένη από την απόδοσή σου και την πορεία του Κτησιφώντα;
Από την απόδοσή μου εν μέρει είμαι. Σίγουρα μπορούσα και καλύτερα. Όπως και κάποιες από τις συμπαίκτρίες μου. Τα πράγματα φανήκαν από την αρχή ότι θα είναι δύσκολα, όταν πήραμε υποσχέσεις που δεν τηρηθήκαν, όταν δεν είχαμε ούτε τις κατάλληλες συνθήκες προπόνησης, με ότι αυτό συνεπάγεται, ούτε το έμψυχό υλικό για την παραμονή, όπως κάποια ξένη αθλήτρια. Παρόλες τις δυσκολίες όμως, πιστεύω πως δώσαμε με τις συμπαίκτριες μου τον καλύτερο μας εαυτό.

-Γενικότερα πως είδες το πρωτάθλημα;
To επίπεδο έχει πέσει. Αυτό εάν μέρει είναι λογικό γιατί ο μέσος όρος ηλικίας είναι κατά πολύ χαμηλότερος , αφού πλέον συμμετέχουν αρκετές νεαρές αθλήτριες στις βασικές εξάδες των ομάδων τους. Άποψη μου είναι ότι αξίζει το κόπο γιατί είναι επένδυση για το Γυναικείο Ελληνικό Βόλεϊ.

-Διαβάσαμε ότι εκτός από Αθηναϊκών ομάδων της Α1, δέχτηκες κρούση από ομάδα εκτός Αθηνών, αλλά και από το εξωτερικό!!! Το να άφηνες ένα μεγάλο αστικό κέντρο για να ζήσεις και να παίξεις σε επαρχιακή πόλη ή στο εξωτερικό πως θα σου φαινότανε;
Τα θέματα με τις ομάδες, για τη μεταγραφή μου τα χειρίζεται, ο μάνατζερ μου ο Γιάννης Κυριαζόπουλος. Ήταν μάλιστα και ο πρώτος μου προπονητής όταν ήρθα από την Κρήτη στην Αθήνα. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ και αυτός για να ανέβω ένα ακόμα σκαλοπάτι και βρίσκεται και αυτός δίπλα μου.
Το εξωτερικό μου άρεσε πάντα σαν ιδέα, γιατί είναι σαφώς πιο επαγγελματικό, άλλα σίγουρα θα μου είναι αρκετά δύσκολο… Πρόταση από το εξωτερικό υπήρχε. Αλλά όταν αποφασίσαμε με τον αρραβωνιαστικό μου, να μείνω Ελλάδα.

-Την απόφαση την πήρατε από κοινού;
Ναι. Σίγουρα θα ήθελα να αγωνιστώ στο εξωτερικό, αλλά πλέον οι προτεραιότητες είναι άλλες. Ο μελλοντικός μου άντρας o Νίκος Κωστακόπουλος, είναι και αυτός επαγγελματίας αθλητής Βόλεϊ. Τα δυο τελευταία χρόνια ήταν αρχηγός στον Φοίνικα Σύρου και καταλαβαίνετε, ότι εγώ Αθήνα και αυτός επαρχία. Κάποια στιγμή ίσως πρέπει να είμαστε και μαζί έτσι;;;; (γέλια). Έχουμε κάποια επαφή με Αθηναϊκές ομάδες, αλλά ενδιαφέρον έχουν δείξει και ομάδες από Θεσσαλονίκη. Ιδίως εάν ο Νίκος παίξει φέτος Θεσσαλονίκη, ίσως ακολουθήσω.

-Ο Νίκος είναι και προπονήτης σας με την Κάταλιν στο beach volley;
Ναι….(πάλι γέλια)… Του αφιέρωσα και την πρώτη θέση. Έχει αρκετή υπομονή και με ανέχεται και στην προπόνηση. Είναι δύσκολο όταν είσαι και ζευγάρι στη ζωή, γιατί υπάρχει οικειότητα αλλά και μουρμούρα..!!! Τον ευχαριστώ όμως γιατί πιστεύει σε εμάς.

-Οι γονείς σου σε βοήθησαν;
Ναι είναι κοντά μου, και με στηρίζουν και αυτοί στις αποφάσεις μου.

-Περιέγραψέ μας την αθλήτρια αλλά και τον άνθρωπο, Αθηνά Δηλαβέρη.
Τελειομανής , πεισματάρα , εργατική , υπερκινητική , νευρική άλλα πάνω απ’ όλα άνθρωπος.

-Έχεις γούρια ή κάποιο τυχερό τελετουργικό που σου δίνουν αυτοπεποίθηση πριν από ένα παιχνίδι;
Όχι δεν πιστεύω σε αυτά.

-Η Εθνική στη σάλα ή στο beach volley υπάρχει στο μυαλό σου;
Βεβαίως και υπάρχει. Πιστεύω ότι όλες οι αθλήτριες την έχουν στο μυαλό τους.
Σίγουρα τα πράγματα στη σάλα είναι καλύτερα από οικονομικής πλευράς και πιο οργανωμένα μέχρι στιγμής. Για το beach volley θα ήθελα με την Κάταλιν όσο μπορούμε να φτασουμε και σε άλλους τελικούς. Ισως αργότερα αν βρούμε χορηγό να μας στηρίξει να παίζω μόνο μπιτς βόλεϊ και αν θέλει να παίξουμε μαζί. Εδώ θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους χορηγούς μας (η Κleenex, η Denaro και η Po), που μας στηρίζουν σε όλη τη φετινή μας προσπάθεια.

-Σε τι θέση παιζεις; Εχεις σκεφτεί να αλλάξεις θέση;
Λίμπερο. Άλλαξα θέση πριν 4 χρόνια και θα το υποστηρίξω.

-Σε ατομικό επίπεδο κάνεις προετοιμασία;
Ναι, το έκανα και χωρίς την πίεση από γυμναστή. Όμως πλέον με παρακολουθεί γυμναστής, εργοφυσιολόγος και διατροφολόγος, πάντα σε συνεργασία με τον μάνατζερ μου.

- Που είναι πιο δύσκολα, στο βόλεϊ ή στο μπιτς βόλεϊ;
Πιστεύω, όλοι λίγο πολύ έχετε παίξει στην άμμο και ξέρετε πόσο δύσκολο είναι.

-Ενημερώνεσαι για τις εξελίξεις του βόλεϊ;
Πάντα. Για τη σάλα και για το beach Volley.

-Αν δεν είχες γίνει αθλήτρια του βόλεϊ, τι θα ήθελες να ήσουν;
Αθλήτρια του στίβου ή τένις

-Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
Όχι

-Ποιος αθλητής/τρια είναι το είδωλό σου;
Η Γιάννα η Βλάχου. Θεωρώ ότι είναι μια από τις καλύτερες παίκτριες στη θέση της.

-Τι σε εκνευρίζει περισσότερο;
Η Αδιαφορία….

-Ποιο είναι το μεγάλο σου όνειρο;
Ένα πρωτάθλημα κ ένα κύπελλο

-Έχεις μετανιώσει για κάτι που έχεις κάνει ή που δεν έχεις κάνει;
Όχι

-Τι θα άλλαζες στο άθλημα που κάνεις;
Σίγουρα θα έκανα πάλι το γυναικείο Βόλεϊ Επαγγελματικό…Πρέπει να καταλάβουν όλοι, ότι με την παρούσα κατάσταση όλοι χάνουν. Κάτι πρέπει να αλλάξει.

-Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου!!!
Εγώ σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω για τις σκέψεις μου στους αναγνώστες σας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΓΣ ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΓΣ ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
κ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΣΑΡΑΝΤΕΑ

•Πέστε μας λίγα λόγια για την ΑΡΤΕΜΙΔΑ?
Η Αρτέμιδα ξεκίνησε το 1969, αν και επίσημη χρονολογία με βάση το πρώτο καταστατικό ίδρυσης θεωρείται το 1970, για αυτό και φέτος γιορτάζουμε την συμπλήρωση των 40 χρόνων.

•Πώς ξεκίνησε η ιδέα του γυναικείου βόλεϊ σε μια δύσκολη περίοδο και με σημαντικές ελλείψεις στις υποδομές της εποχής εκείνης?
Το πάθος για τον αθλητισμό, για να μην πω η τρέλα του πατέρα μου ΣΤΑΘΗ ΣΑΡΑΝΤΕΑ, για αυτόν ήταν η βάση για το ξεκίνημα όλου του εγχειρήματος. Αφιερωμένος από νεαρή ηλικία σε κάθε είδους άθλημα, ήθελε να δημιουργήσει και να εμφυσήσει τα καλά της άθλησης σε κάθε νέο και νέα της ευρύτερης περιοχής.

Μάζευε τότε παιδιά από τις αλάνες, τα σχολεία και τις γειτονιές και ίδρυε με φίλους, διάφορους συλλόγους: ομαδικών αθλημάτων, κολύμβησης, ορειβασίας, οργάνωναν αγώνες, συμμετείχαν σε κατασκηνώσεις … οργασμός δραστηριοτήτων με βάση το μεράκι και την αγάπη τους για αυτό που έκαναν.

•Τι υποδομές υπήρχαν για την επίτευξη όλων αυτών?
Αυλές σχολείων, υπόγεια με αυτοδημιούργητα γήπεδα… δεν θα ξεχάσω μικρός ακόμα τις ατέλειωτες ώρες προπονήσεων των κοριτσιών σε υπόγεια, με εικονικές προσαρμογές στην προπόνηση αφού πολλές φορές δεν υπήρχαν ούτε μπάλες. Πολλές αθλήτριες της Εθνικής Ομάδας βγήκαν από αυτά τα υπόγεια. Κορίτσια που δούλευαν στην προπόνηση ακόμα και τρεις φορές την ημέρα και βέβαια σε εντελώς ρομαντικό και ερασιτεχνικό επίπεδο, φτάνοντας την ΑΡΤΕΜΙΔΑ στα σαλόνια της Α’ Εθνικής τότε.

Η ΑΡΤΕΜΙΔΑ ήταν η πρώτη γυναικεία ομάδα Βόλεϊ στην Δυτική Αττική, οι Κορασίδες της ήταν η μοναδική ομάδα που την ίδια χρονιά κατέκτησε και το Νεανίδων, ενώ έδωσε και διεθνείς αγώνες.

•Τι άλλαξε στην πορεία και άφησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο για μεγάλο διάστημα?
Δυστυχώς τα χρήματα! Όταν άρχισαν οι ακριβές μετεγγραφές και οι ξένες αθλήτριες, ο πατέρας μου με ελάχιστους πόρους δεν μπορούσε να συντηρήσει μια ανταγωνιστική ομάδα. Αναγκαζόταν να λειτουργεί σαν «μηχανή» παραγωγής ταλέντων, που τροφοδοτούσε τα μεγάλα σωματεία, διατηρώντας την ΑΡΤΕΜΙΔΑ σε ρόλο κομπάρσου.

Για καιρό όμως η ομάδα βρισκόταν στην Α2 και την Β’ Εθνική προσπαθώντας να έχει μια αξιοπρεπή πορεία.

•Πως ονειρεύεστε την επιστροφή της στα μεγάλα σαλόνια?
Ας μην γελιόμαστε. Οι εποχές του ρομαντισμού και του ερασιτεχνισμού σε τέτοιο επίπεδο έχουν περάσει. Η νοοτροπίες των νεαρών κοριτσιών έχουν αλλάξει ριζικά.

Με το πρώτο πρόβλημα, με τον πρώτο τραυματισμό, μόλις καταλάβουν ότι χρειάζεται και δουλειά εκτός από ταλέντο φεύγουν. Ζητούν συνεχώς ανταλλάγματα και θεωρούν δεδομένη κάθε παροχή προς το πρόσωπό τους χωρίς βέβαια τις περισσότερες φορές να είναι εντάξει στις βασικές τους υποχρεώσεις απέναντι, όχι στον Σύλλογο, αλλά στις ίδιες τους τις συμπαίκτριες.

•Πιστεύετε πως δεν υπάρχει ελπίδα για ανάπτυξη και βελτίωση?
Μεγάλωσα με έναν πατέρα με σοβαρό κινητικό πρόβλημα, που δεν τον εμπόδισε να κάνει πρωταθλητισμό, να γίνει ο ίδιος προπονητής και να προπονείται ανελλιπώς μέχρι τα 78 του χρόνια. Αν δεν πίστευα ότι υπάρχει ελπίδα δεν θα ήμουν σε αυτή τη θέση. Πάντα θα υπάρχουν παιδιά με στόχους και υγιείς φιλοδοξίες για να πάνε μπροστά.

Πρέπει και εμείς να προσαρμοστούμε στις απαιτήσεις της εποχής μας και μέσα από έναν ρομαντικό τρόπο προσέγγισης να λειτουργήσουμε τεχνοκρατικά για να τα καταφέρουμε.

Οι «σειρήνες» της εποχής μας είναι δυσανάλογα πολλές και καμιά φορά ο αγώνας είναι άνισος, όμως η λέξη τα «παρατάω» δεν είναι στο λεξιλόγιο μου και οι συνεργάτες μου επιλέγονται με το ίδιο σκεπτικό!

•Ήσασταν προπονητής στην ΑΡΤΕΜΙΔΑ και τώρα για δεύτερη τριετία Πρόεδρος, από τους νεότερους αν δεν κάνω λάθος?
Είχα την τιμή και την τύχη να προπονήσω σημαντικές αθλήτριες, τόσο στο Βόλεϊ όσο και στο Beach Volley, την άλλη μου μεγάλη αγάπη.

Θεωρώ ότι έφερα επιτυχίες σαν προπονητής, αλλά η ενασχόλησή μου με θέματα διοίκησης και οργάνωσης στις Πανελλήνιες και διεθνείς διοργανώσεις του Beach Volley, στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς της Αθήνας και στους Πανασιατικούς του Qatar, δεν μου άφησαν πολλά περιθώρια για την προπονητική.

Διαβάζω όμως συνεχώς για τις εξελίξεις στο χώρο και φροντίζω να είμαι ενήμερος για τα νέα δεδομένα, προκειμένου να βοηθάω στην ομάδα από όποιο πόστο και αν χρειάζεται.

Όντως θεωρούμαι νέος παράγοντας και χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος.

Υπάρχουν Σωματεία που διοικούνται από νέους ανθρώπους με τους οποίους μιλάμε την ίδια γλώσσα και συνεννοούμαι πολύ καλά μακριά από μικροπρέπειες και φτηνούς ανταγωνισμούς.

Η λέξη «παράγοντας» είχε αρχίσει να παίρνει άσχημη τροπή και ελπίζω να της δώσουμε παλιοί και νέοι μια πιο «καθαρή» υπόσταση!

•Ποιες είναι οι βάσεις σας για το οικοδόμημα που στήνετε?
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα μου το 2006, κλήθηκα από τους συνεργάτες του να καλύψω τη θέση του… κενό όπως καταλαβαίνετε δυσαναπλήρωτο.

Είχα όμως μέσα μου το μικρόβιο, είχα γαλουχηθεί από εκείνον και τις ιδέες του, ήξερα την Ομάδα, τους ανθρώπους της και πάνω από όλα ήξερα σαν προπονητής ο ίδιος, τις ανάγκες του αθλήματος, των προπονητών και των αθλητριών μας.

Σε όλα αυτά θέλησα να προσθέσω ότι διδάχτηκα όλα αυτά τα χρόνια από την δουλειά μου κοντά σε άτομα με τεχνοκρατική, επιστημονική και πρακτική θεώρηση στην διοίκηση ανθρώπων και καταστάσεων.

Εδώ θα ήθελα να τους ευχαριστήσω όλους για το λιθαράκι που έβαλαν ή βάζουν για την βελτίωσή μου όλα αυτά τα χρόνια και για την αμέριστη συμπαράσταση στο έργο μου. Ονόματα δεν χρειάζονται, τόσο εγώ όσο και οι ίδιοι γνωρίζουν την αμοιβαία εκτίμησή ανάμεσά μας.

•Τι κινήσεις κάνατε και τι έχετε σκοπό ακόμα να δημιουργήσετε?
Ξεκίνησα πρώτα με την επιλογή των συνεργατών μου σε αυτό το εγχείρημα, ακολούθησε η εκπαίδευση τους στον ίδιο με μένα τρόπο σκέψης και μετά από τρία χρόνια πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν βρει τον δρόμο τους.

Πριν δημιουργήσουμε και επιλέξουμε το έμψυχο υλικό, θυσιάσαμε μια χρονιά προκειμένου να στήσουμε ότι χρειάζεται μια ομάδα από υλικοτεχνική υποδομή για να δουλέψει τόσο σε αγωνιστικό, όσο και οργανωτικό επίπεδο καθώς και σε επίπεδο προβολής.

Ξεκινώντας την νέα τριετία είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε πλήρη αθλητικό εξοπλισμό για τις ανάγκες των προπονήσεων και των αγώνων, έχουμε δύο γυμναστήρια στη διάθεσή μας το ένα με πισίνα, ένα γήπεδο Beach Volley, όλα τα όργανα παρακολούθησης, προβολής και στατιστικής ανάλυσης των αγώνων όλων των Τμημάτων μας, υπάρχει site στο internet, σελίδα στο facebook, Τμήμα scouting με πλήρες αρχείο των αθλητριών που μας ενδιαφέρουν, έχουμε το FUN CLUB του Συλλόγου, την ανανεωμένη μπουτίκ και είμαστε περήφανοι για το Τμήμα Marketing που μέσω των φίλων και υποστηρικτών μας, συντηρεί οικονομικά όλη αυτή την προσπάθεια.

Υπάρχει αθλίατρος και φυσιοθεραπευτής για όλα τα Τμήματα, πλήρως εξοπλισμένα φαρμακεία και αθλητιατρικό υλικό, γίνονται «σοβαροί» ιατρικοί έλεγχοι πριν το σφράγισμα των δελτίων, ενώ οι αθλήτριες περνούν από εργομετρικούς ελέγχους για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία τους.
Και όλα αυτά με την χαμηλότερη στην περιοχή μηνιαία συνδρομή…

•Τι θα θέλατε ακόμα να φτιάξετε?
Στο αγωνιστικό επίπεδο νομίζω ότι η ομάδα αργά η γρήγορα θα σταθεροποιηθεί σε όλα τα ηλικιακά Πρωταθλήματα και δεν θα περάσει πολύς καιρός πριν ακούσετε για την ΑΡΤΕΜΙΔΑ σε Πανελλήνιο επίπεδο.

Θα ήθελα όμως να βελτιωθούν οι ομάδες «εθελοντών» από αθλήτριες και τις μητέρες τους, να προχωρήσουμε σε ενέργειες κοινωνικού ρόλου και τέλος να κάνουμε το άθλημα μας πιο θελκτικό προκειμένου να ξαναφέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο.

Δουλεύουμε πάνω σε αυτά και ελπίζω την νέα αγωνιστική περίοδο να σας εκπλήξουμε ευχάριστα.

•Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας!
Εμείς σας ευχαριστούμε που μας δώσατε την ευκαιρία να ξεδιπλώσουμε τις σκέψεις μας με τους αναγνώστες σας.